Jak wspierać rozwój

emocjonalno-społeczny

dziecka?

Spotkanie dla Rodziców

Przedszkole Samorządowe

im. Jana Pawła II w Suchedniowie

4.02.2025 r.

Przebieg spotkania:

Co jest normą w rozwoju emocjonalno-społecznym

przedszkolaka?

Co składa się na rozwój emocjonalno-społeczny dziecka?

Jak jako Rodzice możemy wspierać rozwój dziecka w tej

sferze?

Gdzie szukać pomocy gdy zachowania trudne się

utrzymują?

Od czego zależy przebieg rozwoju dziecka?

Czynniki

genetyczne

Czynniki

środowiskowe

Czynniki

wychowawcze

Co jest normą?

dla 3 latka

emocje są krótkotrwałe gwałtowne i zmienne

dziecko szybko przechodzi od odczuwania smutku do radości i okazuje te

uczucia z dużą siłą

zachowania są impulsywne i są przejawem przeżywanych emocji w danej

chwili

nie potrafi kontrolować swoich emocji, udawać czy ukrywać ich

agresję przejawia głównie fizycznie (bije, kopie, gryzie)

świadomy swoich potrzeb i potrafi je wyrażać (chcę-nie chcę)

bardzo ważna jest dla dziecko samodzielność i niezależność, która często

manifestuje się przez bunt

nawiązuje nowe kontakty, musi odnaleźć swoje miejsce w grupie

bawi się sam ale zaczyna także bawić się z innymi dziećmi

Co jest normą?

dla 4 latka

coraz lepiej nazywa przeżywane przez siebie emocje

potrafi rozpoznać dlaczego ono samo lub ktoś inny przeżywa dane uczucie

emocje są nadal intensywne i mogą występować naprzemiennie

może rozładowywać napięcie emocjonalne poprzez ssanie kciuka, obgryzanie

paznokci, nadruchliwość, koszmary senne. Mogą nasilać się lęki np. przed

ciemnością, zwierzętami, wyjściem mamy (często związane z rozwijającą się

wyobraźnią dziecka)

podczas przeżywania dużego stresu może skarżyć się na ból brzucha, moczyć się

lub wymiotować

powszechnym zjawiskiem są tzw. „niewidzialni przyjaciele”

podejmuje próby przeciwstawiania się zasadom

zaczyna zaznaczać swoją obecność w grupie rówieśniczej

rozumie emocje własne i innych, potrafi je określić

potrafi przewidzieć jakie zachowania mogą wiązać się z określonymi

uczuciami

uczy się jak można wpływać na emocje innych, jak reagować, gdy ktoś

przeżywa trudną sytuację

rozwijają się uczucia związane z samooceną - poczucie zadowolenia z

siebie, wstyd (także na podstawie komunikatów rówieśników)

coraz częściej próbuje negocjować a nie tylko wybuchać złością

rozumie stawiane mu wymagania

wzrasta zdolność do podejmowania zabaw zespołowych

kopiuje zachowania dorosłych

Co jest normą?

dla 5 latka

Jak mądrze wspierać dziecko?

KOCHAĆ WYMAGAĆ

Jak wspierać rozwój emocjonalno-społeczny?

•Stawianie granic

•Nazywanie i rozumienie uczuć

•Uczenie współpracy

•Wyciąganie konsekwencji

•Zachęcanie do Samodzielności

•Konstruktywna pochwała i zachęta

Stawianie granic

•Zasady i granice

zapewniają poczucie

bezpieczeństwa

•Granice i zasady są

potrzebne dziecku –tak

jak brzegi są szansą dla

rzeki – dzięki brzegom,

rzeka wie, gdzie popłynąć

Granice wyznaczają zasady i normy

Jasno określony system zasad pokazuje dziecku co wolno a na co nie mamy zgody

Kodeks przedszkolaka może obowiązywać także w domu

Jakie obowiązki

w domu ma

moje dziecko?

Nazywanie uczuć

W jaki sposób

rozmawiam o

uczuciach z moim

dzieckiem?

Nazywanie i rozumienie uczuć

Co mogę robić jako Rodzic?

Nazywać swoje emocje, uczucia dziecka i innych w jego otoczeniu. Dzięki temu

nauczy się je rozpoznawać

Pokazywać związki przyczynowo-skutkowe między zdarzeniami a

samopoczuciem

Pamiętać o tym, że wszystkie uczucia są ważne i potrzebne. Emocja to sygnał,

że coś się dzieje

Uczyć społecznie akceptowanych sposobów wyrażenia emocji (zwłaszcza złości).

Dawaj przykład swoją postawą -pokazuj, że jeżeli się złościsz potrzebujesz

chwili ciszy i spokoju

Zachęcać dziecko do „wchodzenia w cudze buty” -opowiadać i pytać co mogą

czuć inni ludzie -to kształtuje empatię

Dzieci uczą się poprzez naśladowanie – pokazywać dzieciom jak samemu

radzimy sobie z uczuciami

Pracować też nad swoimi emocjami, uświadamiać sobie co przeżywam jak

rodzic, dlaczego tak się czuję, co mnie złości, irytuje

Dlaczego tak ważne jest uświadamianie

sobie swoich uczuć i emocji?

KOMUNIKATY WSPIERAJĄCE

„Widzę, że przeżywasz coś trudnego”

„Jeżeli jesteś gotowy, możesz mi o tym

opowiedzieć”

„Opisz mi tę sytuację”

„Jak się czułeś, co było dla Ciebie najtrudniejsze”

„Co to dla Ciebie znaczy”

„Co o tym myślisz”

„Jak Ty to rozumiesz”

„Co zamierzasz z tym zrobić, co proponujesz”

„Czy jesteś z siebie zadowolony?”

Oddziaływanie bajek

Mechanizm projekcji

Jak się komunikować?

Co więc zrobić?

Przeformułuj swój komunikat.

Nie mów, czego dziecku nie można. Powiedz, co ma robić – wyraź oczekiwanie

Nie biegaj – Idź wolniej

Nie krzycz –powiedz to ciszej

Nie spadnij – Trzymaj się mocno

Nie zabieraj – Zapytaj, czy możesz wziąć

Nie płacz – Widzę, że jest ci smutno, opowiedz co się stało

Nie złość się – Widzę, że jesteś zdenerwowany, pomyślmy co możemy zrobić

Mózg nie słyszy słowa „NIE”

W umyśle dziecka nie ma poznawczej reprezentacji tego słowa

Zachęcanie do współpracy – jak mówić, żeby dziecko słuchało?

Wyciąganie konsekwencji

Jakie ostatnio konsekwencje poniosło moje dziecko?

Czy był to zakaz ?

Wyciąganie konsekwencji -czym różni się

kara od konsekwencji?

Kara skłania dziecko do myślenia negatywnie na swój temat

Zakazy sprawiają że dziecko odczuwa żal zamiast chęci poprawy

Obecność domowego kodeksu, w przypadku złamania zasady pozwala się

do niego odwołać

Konsekwencje są zawsze jasne dla dziecka

Spójne z zachowaniem

To co pozwala zmienić zachowanie dziecka, to nakłonienie go by samo

naprawiło błąd

Naprawienie szkód pomaga dobrze o sobie pomyśleć i postrzegać siebie

jako osobę, która może zrobić coś dobrego

Zachęcanie do samodzielności

Komunikaty wspierające

„Rozumiem Twoje obawy”

„Dziękuję Ci, że mi zaufałeś i opowiedziałeś o swoim problemie”

„Było trudno i poradziłeś sobie – możesz być dumny z siebie”

„Włożyłeś w to dużo wysiłku – to się nazywa wytrwałość”

„Dziękuję za Twoją pomoc – dobrze móc liczyć na Ciebie”

Co oceniamy? efekt czy włożony wysiłek?

Zachęcać dziecko do uczestniczenia w różnych obowiązkach

domowych

Konstruktywna pochwała i zachęta buduje samoocenę i poczucie

własnej wartości

Czy jesteś z siebie

zadowolony?

Jak rozumiesz

swój sukces?

Gdy zachowania trudne się utrzymują…

Warto konsultować się z

wychowawcami, specjalistami

pracującymi w Przedszkolu i

rozmawiać o zachowaniach trudnych

Padanie w Poradni Psychologiczno-

Pedagogicznej może określić poziom

funkcji, które czasem nie zależą od

dziecka. Opinia Poradni jasno określi

nad czym pracować i jakie funkcje

wspomagać.

W WYCHOWANIU NIE

CHODZI O TO ABY

PRZYGOTOWAĆ DROGĘ

DLA DZIECKA…

ALE DZIECKO DO DROGI

Dziękuję za uwagę.