PROPOZYCJE ĆWICZEŃ W RAMACH ZAJĘĆ POMOCY PSYCHOLOGICZNO PEDAGOGICZNEJ
MOTORYKA MAŁA
Motoryka mała to praca palców i całej dłoni. Jej rozwój to jak najlepsze przygotowanie ręki do nauki pisania i ogólnej sprawności małych rączek. Jest to praca wymagająca ogromnego skupienia, koncentracji i uwagi dziecka. ZAPRASZAMY DO ZABAWY PLASTELINĄ, która znajdzie się w każdym domu. Praca z nią to świetna zabawa, która włącza do aktywności dwie rączki, ale także wspiera współpracę obu półkul, ponadto wspiera także precyzję, cierpliwość i koncentrację, ćwiczy wyobraźnię i kreatywność.
Ćwiczenie 1 Wypełnij plasteliną kontur obrazka (jest to przykład). Możesz też wybrać sobie zupełnie inny obrazek, który znajdziesz w swoich kolorowankach lub na internecie.
Ćwiczenie 2 Gąsienica z plasteliny. Uformułuj 6 kulek z plasteliny (kolory dowolne). Połącz je ze sobą. Następnie ulep dwie małe kuleczki – to będą oczy robaczka…. I gotowe!
KLAMERKI to doskonałe narzędzie do wzmacniania pracy mięśni nadgarstka. Dziecko naciskając na obie części spinacza aktywuje mięśnie dłoni. Jest to również doskonałe ćwiczenie chwytu pęsetkowego, który jest później bardzo potrzebny do wielu czynności, a także doskonałe ćwiczenie koordynacji wzrokowo – ruchowej.
Ćwiczenie 1 Przypinanie spinaczy do miski, talerzyka lub koszyka.
Ćwiczenie 2 Łączenie spinaczy w konstrukcje (Spinaczy można też używać jak klocków. Można z nich tworzyć rozmaite konstrukcje).
Ćwiczenie 3 Sortowanie klamerek (potrzebne spinacze w 4 kolorach, które mama ma w domu, pudełko pomalowane farbą po bokach w tych samych kolorach co spinacze, bądź oklejone papierem kolorowym). Pokazujemy, dziecku nazywając kolory, jak się je sortuje: kolor ma odpowiadać spinaczowi.
Ćwiczenie 4 Przenoszenie małych rzeczy spinaczem (potrzebne dwie miseczki, spinacze, małe, miękkie przedmioty np. piórko). Zadaniem dziecka jest przenoszenie za pomocą spinacza przedmiotów z jednej miski do drugiej.
ZABAWY RELAKSACYJNE - Masażyki uczą dziecko orientacji we własnym ciele, pomagają poznać kierunki (góra-dół, prawo-lewo). Pozwalają mu też doznawać wszelkiego rodzaju bodźców dotykowych,skoncentrować się na sobie, swoim ciele, dzięki czemu się ono uspokaja i odpręża. Poniżej są tylko dwie propozycje masażyków, ale można wyszukiwać innych i bawić się z dzieckiem.
Afrykański masażyk:
Afrykańskie słońce mocno w plecy piecze (rysowanie koła)
Nasz dżip po pustynnym piasku wolno jedzie (rysowanie dwóch małych kół)
Wtem widzimy słonia, który wolno człapie (naśladowanie palcami chodu słonia)
Przy palmie siedzi małpa po głowie się drapie (drapanie)
A ja przytulam się mocno do mojego taty (gest objęcia partnera)
Bo właśnie biegną do nas ogromne żyrafy (uderzanie delikatnie pięściami)
Wtem burza piaskowa niebo przesłoniła (rysowanie chmur)
Cała nasza grupa w namiocie się skryła. (rysowanie trójkąta).
Stary niedźwiedź mocno śpi i o wiośnie śni
Śniła mu się pisaneczka, ta co cała jest w kropeczkach (uderzenia paluszkami- kropki)
Była też w paseczki (rysujemy paseczki)
i w wesołe krateczki (rysujemy krateczkę)
Ta w malutkie ślimaczki (rysujemy ślimaczki)
I żółciutkie kurczaczki (rysujemy kurczaczki- kółko, kółko, nóżki, dzióbek)
Cii....wiosna, wiosna ach to ty! (całymi dłońmi)
- wskazywanie i nazywanie poszczególnych części ciała,
- pokazywanie wskazanych części ciała z rozumieniem określeń: góra, dół, przód, tył, bok (we wszystkich kolejnych ćwiczeniach najpierw rodzic wskazuje i nazywa, następnie prosi dziecko o wskazanie określonej części ciała:
- „na górze mam głowę, włosy”: „pokaż, co masz na górze?” -dziecko wskazuje np. swoja głowę, włosy,
- „na dole mam nogi, stopy”; „pokaż co masz na dole?” – dziecko pokazuje np. nogi, stopy),
- „twarz, oczy, brzuch i kolana mam z przodu?” – pokazujemy dziecku na sobie, gdzie jest przód; dziecko naśladując, samodzielnie wskazuje, co ma z przodu (twarz – oczy, nos, usta, policzki, brzuch, kolana),
- dotykamy i pokazujemy dziecku: „tu są moje plecy, mogę się nimi oprzeć o ścianę”; „pokaż, co masz z tyłu, gdzie masz plecy” – dziecko może się opierać plecami o ścianę, może pocierać, przesuwać plecami po ścianie, tak by je wyczuć, wówczas mówimy dziecku: „z tyłu masz plecy”,
- „tu mam bok” (pokazujemy od góry do dołu); „pokaż, gdzie masz bok” – pokazujemy razem z dzieckiem najpierw jeden bok, później drugi bok od czubka głowy do stóp) następnie pokazujemy oba boki jednocześnie, informując dziecko: „masz dwa boki”; „pokaż, co masz z boku – pokazujemy razem z dzieckiem boczne części ciała: uszy, ręce.
Piosenka "Tu jest"
Wskaż na sobie poszczególne części ciała Tu jest - piosenka
Zabawy z piłką
Zabawy z wykorzystaniem piłki trenują u dzieci szybkość i precyzję reakcji. Pozwalają łatwiej zrozumieć zależność między przyczyną a skutkiem. Dziecko doświadcza własnego sprawstwa oraz poczucia sukcesu. Ponieważ te ćwiczenia są często wykonywane w parach bądź w grupie, daje to okazję do rozwijania kompetencji komunikacyjnych. Dodatkowym atutem ćwiczeń z piłką jest rozwijanie małej motoryki koordynacji wzrokowo – ruchowej, powiększenie pola świadomej obserwacji, kontroli nad tym ruchliwym narzędziem.
