PROPOZYCJE ZABAW 09.07
W dniu dzisiejszym wybierzemy się na wycieczkę w góry. Z pewnością wiele z Was było już tam kiedyś. Może ktoś zdobywał szczyt i wdrapywał się po skałach. Ja bardzo chętnie jeżdżę w Tatry, gdzie nabieram sił i relaksuję się podczas pieszych wycieczek po terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego.
1. Podobnie jak wczoraj pojedziemy pociągiem Jedzie pociąg z daleka
2. Posłuchajcie teraz piosenki pt. "Wycieczka", a ponieważ nie jest długa, spróbujcie się jej nauczyć: Wycieczka - piosenka
Ruszamy na wycieczkę w góry lub nad rzeczkę.
Możemy zwiedzić zamek i wejść na wielką tamę.
REF. Na plecy biorę plecak, przygoda na mnie czeka.
To wielka wyprawa małego człowieka. (2X)
Autobusem, samochodem, jadę na przygodę.
Samolotem chętnie latam we wszystkie strony świata.
Ref. Na plecy biorę plecak…(4X)
3. Posłuchajcie teraz muzyki Melodia wolna i szybka. Czy zauważyliście jak się zmieniała. Najpierw była wolna, a później szybsza. Przy tej melodii zapraszam Was do zabawy ruchowej „Wycieczka w góry”. Gdy muzyka będzie wolna udajecie, że wspinacie się. Pochyleni lekko do przodu idziecie bardzo wolno pod stromą górę. Gdy melodia przyspieszy, schodzicie w dół wyprostowani. Uwaga! Nie potknijcie się o kamienie. Gdy melodia znowu będzie wolna, podchodzicie pod górę.
4. „Gdzie jest owieczka?”- rodzic albo starszy brat lub siostra (mama owca) z zawiązanymi chustką oczyma próbuje odnaleźć swoje dziecko - zagubioną w górach owieczkę, po głosie. Mała owieczka, czyli Wy, cichutko beczy lub potrząsa trzymanym w ręku dzwoneczkiem. Owieczka cały czas się porusza i zmienia swoje miejsce. Kiedy zostaniecie odnalezieni, wtedy następuje zmiana ról i to Wy będziecie mamą – owcą. Zabawę powtarzamy kilka razy.
5. Obejrzyjcie krótkie filmy, które pokażą Wam jak należy zachowywać się w górach, w jaki sposób się przygotować do wędrówki oraz jak się ubrać:
Górska wędrówka z Zosią i Kubą
6. „Widzę coś ?”- zabawa ruchowa. Rodzic, patrząc przez „lornetkę” zrobioną z dłoni, mówi „Widzę coś?”, dziecko pyta „A co?”. Rodzic mówi o tym co widzi, dzieci próbują odtworzyć to za pomocą ruchu. Np.
Widzę pasące się na polanie owce.
Widzę pięknie świecące słoneczko.
Widzę jadące na rowerze dziecko.
Widzę jak drwale ścinają drzewo.
7. Zabawa ruchowa rozwijająca sprawność dziecka „Zaufaj mi”. Potrzebne będą do tego np. krzesła, miska, poduszki, sznurek, torebki foliowe, klocki itp. (wg pomysłu rodzica). Prosimy, aby rodzic zbudował dla dziecka szlak do przejścia, w taki sposób, by musiało pokonać pewne trudności. W danym momencie na szlaku może być dwoje uczestników zabawy: rodzic lub starsze dziecko i prowadzony. Prowadzony to osoba, która pokonuje szlak przy pomocy prowadzącego - rodzica. Jeden uczestnik powadzi drugiego przez szlak, sugerując mu tylko jak ma iść, może trzymać go za rękę. Nie powinien natomiast mówić np. „przy następnym kroku wejdziesz do miski z wodą”, lub „uwaga kasztany”. Można sugerować, by prowadzony przygotował się na coś niespodziewanego, lecz nie powinno się dokładnie mówić co go czeka.
Propozycje na popołudnie lub wieczór:
